„A co mnie to obchodzi?” – mówimy. Szczególnie w czasie, kiedy straciliśmy pracę, mamy dosyć obecnej a większość spraw, za które się bierzemy, nie idzie po naszej myśli. Powoli ogarnia nas strach, że nie panujemy nad własnym życiem . Próbując sobie z tym poradzić nie w głowie nam stawianie pytań o kierunki rozwoju ludzkości. Im nasze samopoczucie jest gorsze, tym mniej obchodzą nas inni, nie mówiąc już o zajmowaniu się sprawami społeczeństw.

Trudno nam w takich chwilach utożsamić się z myślą, że to społeczeństwo tworzymy. Każdym naszym dniem, każdym czynem, każdą decyzją tworzymy otaczający nas świat. Tak wiele zależy od nas. I…. tak bardzo my zależymy od otoczenia. To przecież dlatego, że ono się zmienia nasz zawód nie jest już tak potrzebny jak wcześniej (taksówkarz) lub właśnie w ogóle przestał być potrzebny (telegrafista, stenotypista). Powstają natomiast zawody, o których nie słyszeliśmy (researcher – manager informacji, broker i selektor informacji, specjalista od klasyfikowania i indeksowania informacji, specjalista od zarządzania przepływem informacji, copywriter), a czasem nawet nie przypuszczaliśmy, że ktoś taki (doula) może być komuś potrzebny!

Świat już teraz zmienia się w niewyobrażalnym tempie, ale z całą pewnością będzie się zmieniał jeszcze szybciej. W tej perspektywie obawa o obecne miejsce pracy jest niczym w porównaniu do zagadnienia: „czy nadążę w moim życiu za światem?”

Dlatego właśnie tak ważne jest dla każdego z nas dokąd zmierza Europa, świat, ponieważ zmiany tak bardzo bezpośrednio nas dotykają.

Strategia Europa 2020

W marcu 2010 roku Komisja Europejska wydała komunikat „Europa 2020. Strategia na rzecz inteligentnego i zrównoważonego rozwoju sprzyjającego włączeniu społecznemu”. Komisja wyznaczyła w niej 5 celów, które jej zdaniem są kluczowe dla Europy, Europejczyków, Polaków, Ciebie:

„- wskaźnik zatrudnienia osób w wieku 20-64 lat powinien wynosić 75%,

– na inwestycje w badania i rozwój należy przeznaczać 3% PKB Unii,

– należy osiągnąć cele „20/20/20” w zakresie klimatu i energii (…),

– liczbę osób przedwcześnie kończących naukę szkolną należy ograniczyć do 10%, a co najmniej 40% osób z młodego pokolenia powinno zdobywać wyższe wykształcenie,

– liczbę osób zagrożonych ubóstwem należy zmniejszyć o 20 mln.”[1]

Zapewne co najmniej z jednym z nich możesz się utożsamić. Weźmy pod lupę pierwszy:  zatrudnienie.  Być może pomyślisz: „wielkie słowa! Napisać piękny cel każdy by potrafił! I co ONI robią by osiągnąć taki wskaźnik zatrudnienia? Gołym okiem widać przecież, że bezrobocie ciągle rośnie!”

I tu powstaje pytanie: co robimy w tym kierunku, by być atrakcyjnym na rynku pracy poza staraniem się, by jak najlepiej wykonywać swoją pracę?  Czy stajemy się lepszymi fachowcami w swojej dziedzinie? Uczymy się czegoś nowego? Czy korzystamy ze szkoleń (tak wielu bezpłatnych teraz)? Czy czytamy literaturę fachową? Czy obserwujemy rynek? Czy korzystamy z dostępnych źródeł wiedzy, które pozwalają dostosowywać umiejętności i kwalifikacje do jego (rynku) potrzeb? Czy korzystamy z doradztwa zawodowego (dostępnego również w niektórych realizowanych projektach unijnych)? Czy dopuszczamy do siebie myśl o zmianie zawodu na inny?

5 wyżej wspomnianych celów zawartych z Strategii Europa 2020 przekłada się na siedem projektów przewodnich:

„- Unia innowacji” – projekt na rzecz poprawy warunków ramowych i dostępu do finansowania badań i innowacji, tak by innowacyjne pomysły przeradzały się w nowe produkty i usługi, które z kolei przyczynią się do wzrostu gospodarczego i tworzenia nowych miejsc pracy;

– „Młodzież w drodze” projekt na rzecz poprawy wyników systemów kształcenia oraz ułatwiania młodzieży wejścia na rynek pracy;

– „Europejska agenda cyfrowa” – projekt na rzecz upowszechnienia szybkiego Internetu i umożliwienia gospodarstwom domowym i przedsiębiorstwom czerpania korzyści z jednolitego rynku cyfrowego;

– „Europa efektywnie korzystająca z zasobów” – projekt na rzecz uniezależnienia wzrostu gospodarczego od wykorzystania zasobów, przejścia na gospodarkę niskoemisyjną, większego wykorzystania odnawialnych źródeł energii, modernizacji transportu oraz propagowania efektywności energetycznej;

– „Polityka przemysłowa na rzecz nowych umiejętności i zatrudnienia” – projekt na rzecz modernizacji rynków pracy i wzmocnienia pozycji obywateli poprzez rozwój kwalifikacji przez całe życie w celu zwiększenia współczynnika aktywności zawodowej i lepszego dopasowania popytu do podaży na rynku pracy, między innymi dzięki mobilności siły roboczej;

-„ Europejski program walki z ubóstwem” – projekt na rzecz zapewnienia spójności społecznej i terytorialnej, tak aby korzyści płynące ze wzrostu gospodarczego i zatrudnienia były szeroko dostępne, a osoby ubogie i wykluczone społecznie mogły żyć godnie i aktywnie uczestniczyć w życiu społeczeństwa.”[2]

Informacja o planowanych działaniach UE daje nam pewną wiedzę o planowanym rozwoju branż i popytu na specjalistów z tych dziedzin.

Sięgaj do źródeł.

W zalewie informacji, często wykluczających się wzajemnie, najbezpieczniej szukać źródła. Jeśli zmieniają się przepisy w interesującej nas dziedzinie, docierając do ustawy czy rozporządzenia, nie skazujemy się na opieranie się na czyjejś błędnej interpretacji. Kiedy mamy wątpliwości, czy posłać dziecko na studia, kiedy wokół aż huczy o studentach wykorzystanych przez pracodawców na bezpłatnych praktykach  a później zasilających szeregi bezrobotnych – spytajmy na uczelni o ofertę, spytajmy jakie działania podejmuje uczelnia  na rzecz studentów i absolwentów. Studenci korzystający z usług Akademickich Biur Karier i ci, którzy dostali się na płatny staż u pracodawcy nie mówią o tym, nie idą z tym do gazet, nie piszą na forach internetowych, ponieważ uważają to za standard.

Poniżej podaję kilka przykładowych linków ze źródłami wiedzy:

http://eur-lex.europa.eu/ – dostęp do aktów prawnych Unii Europejskiej

http://isap.sejm.gov.pl/ – dostęp do polskich aktów prawnych

http://www.stat.gov.pl/gus – dostęp do danych statystycznych.

Zachęcam do korzystania z wewnętrznych wyszukiwarek na tych portalach poprzez wpisanie interesującej nas frazy.

Przyglądaj się sobie i światu.

Na co będzie popyt za 5 – 10 lat? Myślę, że wiesz! Tylko nie masz na tyle wiedzy lub odwagi by  sprawdzić, czy Twoja potrzeba jest powszechna, czy masz ją tylko Ty. Tymczasem ludzie, którzy 10 lat temu szukali kogoś, kto wsparłby ich w zaplanowaniu życia zawodowego, są teraz coachami; kobiety, które kilka lat temu szukały wsparcia i bezpieczeństwa w czasie ciąży i porodu są teraz doulami; samotne matki pracujące na dwóch etatach, nie mające czasu na gotowanie– właścicielkami sieci barów, w których każdy może zjeść smaczny, zdrowy obiad… Przykładów można by mnożyć tysiące, pewnie sam jesteś w stanie podać kilka bez długiego  zastanawiania. Ci ludzie, poprzez swoje zajęcie dają innym to, czego w pewnym, kluczowym dla nich momencie, najbardziej zabrakło w ich życiu. Czego brakuje w Twoim?

Czego będą od nas oczekiwali pracodawcy w bliższej i dalszej przyszłości? Z pewnością osób zaangażowanych w swoją pracę i komunikatywnych[3]. Te dwa wymagania powtarzają się w wielu wynikach badań od lat. Zaangażowanie rośnie w nas wraz ze wzrostem kompatybilności zajęcia z naszymi predyspozycjami zawodowymi – wiele rozwiązań zatem drzemie w nas samych. Innych możemy poszukiwać poprzez zapoznawanie się z nowymi trendami oraz kierunkami zmian wyznaczanymi  chociażby przez Unię Europejską.


[1] Źródło: http://eur-lex.europa.eu/ z dn. 12.01.2012r.

[2] Źródło: http://eur-lex.europa.eu/ z dn. 12.01.2012r.

[3] patrz m.in.: http://obserwatorium.cmsiko.pl/sites/default/files/Raport_czastkowy_DWUP.PDF z dn. 22.01.2012r. i http://bkl.parp.gov.pl/system/files/Downloads/20120425224717/Kogo_chc_zatrudnia_pracodawcy.pdf?1335387138 z dn. 22.08.2012r